Պաբլո Ներուդա | Pablo Neruda

(1904-1973թթ., Չիլի)
կնոջ՝ Մաթիլդի հետ, Փարիզ, 1971թ.
Բայց ես քեզ չեմ սիրում, որովհետև սիրում եմ ես քեզ,
և սիրելուց հասնում եմ քեզ չսիրելուն,
և սպասելուց՝ քեզ այլևս չսպասելուն,
և ցուրտի միջով է սիրտս դեպի կրակը գնում:

Պարզապես սիրում եմ ես քեզ, քանի որ հենց քեզ եմ սիրում:
Ատելությունս խորն է սակայն, ես ատում եմ քեզ ,
իմ սիրելու չափը ճամփորդում է նորից
ու սիրում քեզ կույրի պես՝ չտեսնելով, ավաղ:

Գոնե մի լույս բացվեր այս ցուրտ հունվարի մեջ,
լույսի նվազ մի շող՝ իմ ողջ սրտի համար՝
գողը բանալու
մեծ հանդարտության...

Այս պատմության մեջ միայն ես եմ մեռնում
և մեռնում եմ, որովհետև սիրում եմ ես քեզ, ես սիրուց եմ մեռնում,
որովհետև ես եմ սերը, որովհետև կրակն եմ ես, արյունն եմ ես որովհետև:

անգլերենից թարգմանեց հասմիկ սիմոնյանը


No comments:

Post a Comment